Doe mee met de crowdfunding voor mijn fotoboek MAN-MADE COAST. Je kan het boek nu bestellen bij Voor de Kunst via deze LINK Het boek verschijnt in mei maar door nu alvast te bestellen help je mij om het drukken mogelijk te maken. Man-made Coast verschijnt bij uitgeverij Lecturis. Het boek wordt Engels- en Nederlandstalig en telt 240 pagina’s en circa 160 foto’s.
Nederland en de Noordzeekust…een oud onderwerp dat altijd actueel blijft.
Inmiddels drie jaar geleden startte Bert Spiertz zijn project Land aan de Noordzee.
Van Zeeuws Vlaanderen tot Delfzijl, een totale kustlengte van 353
kilometer, legt hij het bijzondere karakter van onze vertrouwde kust
vast.
Als je langs de Noordzeekust reist zie je een voortdurende afwisseling
tussen havens, industrie, natuurgebied, woonbestemming, toerisme en
natuurlijk brede stranden. Dat is bijzonder in de wereld.
De intensiteit waarmee de Nederlanders hun kustgebied benutten zie je
volgens mij op maar weinig plaatsen ter wereld. Terwijl een groot deel van
die kust zou niet eens bestaan zoals hij nu is zonder dijken en
waterkeringen.
Even afwisselend is natuurlijk het weer en het licht.
Deze veelzijdigheid van het Nederlandse kustgebied is het
onderwerp van Land aan de Noordzee.”
De Maasvlakte vind ik persoonlijk de meest exotische plek van de Nederlandse Noordzeekust. Het enorme gebied steekt een eind in de Noordzee en het gaat er alleen maar om economie, efficiency en technologie. Landschappelijk schoon speelt er geen enkele rol. Er woont immers toch niemand en buitenlandse toeristen zouden het gebied nooit kunnen vinden. Die vergapen zich liever aan de Nederlandse geschiedenis en niet aan sciencefictionachtige petrochemische industriecomplexen.
Hoeveel mensen weten trouwens dat de Maasvlakte Twee een kilometers lang opgespoten strand heeft. Heel rustig. Ik was dan ook verbaasd dat er gevist wordt in een havenbassin. Niet dat je er veel vangt trouwens.
Op een van de laatste dagen van 2016 fotografeerde ik in Castricum aan Zee. Het was koud en mistig. Maar er waren toch ook andere bezoekers. Met fietsen en honden…
Nederland, The Netherlands,
29-12-2016
Castricum
Foto: Bert Spiertz
Nederland, The Netherlands,
29-12-2016
Castricum
Foto: Bert Spiertz
Nederland, The Netherlands,
29-12-2016
Castricum
Foto: Bert Spiertz
Nederland, The Netherlands,
29-12-2016
Castricum
Foto: Bert Spiertz
Nederland, The Netherlands,
29-12-2016
Castricum
Foto: Bert Spiertz
Nederland, The Netherlands,
29-12-2016
Castricum
Foto: Bert Spiertz
Land aan de Noordzee toont het gezicht van de Nederlandse kust. De kust is nationaal erfgoed en moet tegenwoordig aan de meest uiteenlopende behoeften van toerisme, recreatie en economie te voldoen. Op Texel gaat het vooral om toerisme.
Texel, oktober 2016
Texel De Cocksdorp
De Slufter
Oudeschild
Steiger van het Waddenveer dat ‘s zomers vaart tussen Texel en Vlieland
Texel Vuurtoren De Cocksdorp
De Afsluitdijk is de waterkering tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer afsluit van de Waddenzee. Hieraan ontleent de dam zijn naam. De Afsluitdijk is belangrijk om Noord Nederland tegen overstromingen te beschermen.
De A7 loopt over de Afsluitdijk
Beeld van de dijkwerker
Schepen passeren de sluizen bij Kornwerderzand op de Afsluitdijk
De door Dudok ontworpen uitkijktoren met cafetaria
Kazematten uit de Tweede Wereldoorlog bij Kornwerderzand
De Afsluitdijk per brommer.
Halverwege september haalde de zomer van 2016 nog één keer fors uit. Het werd over de 30 graden en de stranden stroomden nog een keer vol met badgasten. Tot in de avond was het goed toeven aan de Noordzeekust.
Foto’s gemaakt in Hoek van Holland, Kijkduin en Scheveningen.
Alle foto’s op deze blog copyright Bert Spiertz. Maak geen gebruik van foto’s zonder toestemming.
Hoek van Holland
Hoek van Holland
Bebouwd strand bij Hoek van Holland
Strandwacht Hoek van Holland
Scheveningen, strandtent rond zonsondergang
Scheveningen, de heropende pier met reuzenrad
Scheveningen, de heropende pier met reuzenrad
Scheveningen, de boulevard bij het vallen van de avond
In een fotoproject over de Nederlandse Noordzeekust mag de Brandaris niet ontbreken. Na enig getelefoneer met Rijkswaterstaat kreeg ik toegang tot de vuurtoren die niet voor publiek toegankelijk is. Ik drukte bij de ijzeren deur beneden op de elektronische bel en trad binnen. In mijn drang naar boven miste ik het bordje naar de lift, dat ook wel slecht zichtbaar was, en begon de wenteltrap te beklimmen, net als de vuurtorenwachters dat eeuwen hebben gedaan. De trap kronkelde eindeloos omhoog. Buiten adem kwam ik in de controlekamer van de verkeerscentrale aan. Eerste vraag: waarom nam u niet de lift meneer ??
Twee mannen zaten voor een aantal schermen opgesteld in een halve cirkel waarop onder meer de posities van de schepen op zee te zien waren. Via de marifoon wordt mondeling contact onderhouden als dat nodig is. Behalve via de schermen volgen de verkeersleiders de gebeurtenissen ook met het blote oog of met de verrekijker. Zoals tijdens mijn tweede bezoek, de volgende ochtend, toen zich een klein windhoosje ontwikkelde ten oosten van Terschelling en er een waarschuwing voor de pleziervaart uit moest.
Een prachtige werkplek hebben ze daar natuurlijk. Een van de mannen vertelde met liefde over het vak en had altijd een camera klaar liggen voor spectaculaire weerbeelden. Bij zware storm zwiept de toren een beetje heen en weer. Er was een balkonnetje, maar om foto’s van alle kanten te maken moest ik over een smalle richel, wel met een hek gelukkig. Bovenin was de lichtkamer. Daar stonden de lampen, 2000 watt per stuk. Hoewel ze overdag natuurlijk uit stonden was het er snikheet.
Omdat ik veel tegenlicht had bij het fotograferen in de controlroom ben ik de volgende ochtend terug gegaan toen de zon aan de andere kant stond. Het weer was ook veranderd. Licht bewolkt waar de zon net genoeg doorheen scheen om mooi gefilterd licht op te leveren. Terschelling lag er fris en schoon bij. Een paar fraaie driemasters voeren uit de haven de Waddenzee op.
De Brandaris gezien vanaf de boot
Controlroom van het verkeersleidingscentrum
op de uitkijk naar een windhoosje in de verte
uitzicht in de namiddag
hetzelfde uitzicht de volgende ochtend
vuurtorenlampen
Het dorp West Terschelling van boven
Vertrek van een driemaster uit de haven
De Tweede Maasvlakte is sinds 2012 het nieuwste stukje Nederland. De uitbreiding van de al bestaande Maasvlakte is vooral bedoeld om meer terminals voor diep liggende containerschepen aan te leggen.
Een rustige middag in Zandvoort op een doordeweekse dag in het voorjaar. 20 graden, windstil
